Aduh,sy sgt kekurangan...

Alhamdulillah... Hari ini hari Nuzul Quran. Hari apabila wahyu pertama diturunkan. dalam post lalu ada sy selitkan sajak bertajuk Iqra!. (Puisi yg biasa2 krn sy bukan penulis sarjana!)

Sebelum lebih jauh,mohon maaf jika post sebelum ini menunjukkan khilaf sy di bulan mulia. Ini krn sy diingatkan mama agar menilai diri dlm mencari pasangan.

Lalu apabila blog saifulislam menjadi rujukan saya dlm pencarian ilmu,saya ditemukan dgn artikel,Aku terima Nikahnya. Indah! Begitu indah! Menangis sy krn Abu Saif dan Ummu Saif berjaya menjadi contoh cinta yg terjaga dlm masyarakat yg sudah hilang pegangan bila masuk bab ini.

Maklum sy baru disedari faktor usia dan soalan nakal kwn dan sahabat apabila melihat empunya diri senang dgn status single but not available.Bukan feminisme,skdr tumpuan utama sy ialah pengajian yg menuntut kerahan minda serta istiqamah dan ujian Rabb.(umumnya sy ini pesakit SLE.) Jadi sah2 sukar utk sy terima jika ada yg bertanya soal hati krn ujian penyakit ini sgt sukar. Tampak biasa di luar tapi sy harus akur dgn kesan2 penyakit ini.Jelas,sy bukan Aisyah r.a. atau Khadijah!!

Artikel yg paling menarik minat sy slps Aku terima nikahnya ialah 7 habits of Effective people by S.R. Covey. Bukan bukunya sj menarik minat tetapi kupasan oleh Ustaz Hasrizal. Dahulu buku di tgn ialah krgn barat seperti Dan Brown,J.K rowling dan sedikit penulis tnh air. Yg pasti tiada asas Al-Quran dan sunah di sini.

Tetapi kupasan Abu saif terhdp buku Dr. Stephen R. Covey menyempurnakan lg inti2 panduan. Dgn Al-Quran dan sunah,terasa begitu lengkap. Ingin sekali sy cdgkan agr Abu Saif bukukan kupasan beliau. Seperti krgn Dr. Aidh dan Pak Abib. Sulaman ayat-ayat Quran dan Sunah melengkapkan buku2 ini.

Sy jadi ingat semula pd wahyu pertama iaitu surah Al-'Alaq.

Bismillahirrahmanirrahim...

(ayat 1-5)

Bacalah dgn menyebut nama Tuhanmu Yg Menciptakan.

Dia telah menciptakan manusia dari segumpal darah.

Bacalah,dn Tuhanmulah yang Maha Pemurah.

Yg mengajar manusia dgn perantaraan kalam,

Dia mengajarkan kpd manusia apa yg tidak diketahuinya.

(surah ini sepatutnya berakhir di ayat ke 19,ttp sy x lyk mengupas seluruh surah,sy cuma ingin tegaskan sedikit pandangan shj.Jika tidak betul,mohon pembaca yg membetulkannya.)

Ya, ayat pertama menyuruh kita membaca dgn nama Allah yg menciptakan. Betapa besarnya darjat Al-Quran sbg bahan ilmu. Ilmu mendpt tempat pertama khususnya apabila Al-Quran sumber utamanya.

Kenapa disuruh membaca? knp bukan ayat yg membawa maksud lain spt perang atau undang2 yang diturunkan dulu? Allahu Akbar.Allahu Akbar. Allahu Akbar.

Inilah,bukti betapa besarnya peranan ilmu dalam hidup kita. Sy hanya seorg penulis yg paling ingin mengingatkan empunya diri. Yg paling ingin mengingatkan diri dgn larangan dan suruhanNya. Sy bukan Aisyah atau Khadijah teman....

Sy hambanya yg paling dahagakan pengampunan. Yg lalai dan perlu diigatkan selalu. Inginkan akhirat yg berkah ttp khilaf bagaikan butiran pasir di pantai.

Bila tgn ini menaip post yg kesekian kali,sy jadi takut dgn diri yg masih terlalu kurang. Sy jadi takut krn menulis kalam2 Ilahi dan mengupasnya merupakan tanggungjawab yg akan dipersoalkan kelak. Adakah benar dan sahih pandangan saya? Atau sekadar penulis yg memandai2?

Sudahkah diri ini layak mengajak amal makruf nahi mungkar tetapi diri ini x sempurna amal makrufnya?

Teman...

Sy kehausan fikiran. Sy ketakutan. Sy kekurangan... Benarkan sy menulis utk mengingatkan diri teman.

Krn ketika Rasulullah s.a.w ditanya mengenai siapakah beliau oleh Rabb,dia menjawab 'Aku anak yatim Tuhanku'.Lalu Baginda diangkat menjadi Kekasih Nya.

Tetapi saya?

Hanya hambaNya yang paling lemah dan amat memerlukan belas kasihan TuhanNya!

Aduh,sy sgt kekurangan...